Rosanke – opis stylu

Rosanke – opis stylu

Historia:

Jest to tradycyjne piwo Warmińskich chłopów. Warzone było latem w browarach dworskich z myślą o żniwach. Dlatego miało być treściwe, orzeźwiające i sycące. Użyte powinny być rodzime surowce. Historia tego piwa sięga XVII w., popadło w zapomnienie w okresie rozwoju i mechanizacji browarów.

Parametry:

Gęstość początkowa: 10 – 11 'Blg

Gęstość końcowa: 3 – 4 'Blg

Alkohol objętościowo: 3-4% alk.

Goryczka: ~15 – 35 IBU

Barwa: ~10 – 25 SRM

Aromat:

Słodki słodowy aromat chlebowy, zbożowy, tostowy – pochodzący z zastosowania w zasypie różnych zbóż o różnym stopniu karmelizacji. Lekki kwaskowy aromat pochodzący od pszenicy jest akceptowalny. Mogą pojawiać się fenole – pochodzące od wędzonych/dymionych słodów. Chmielowy aromat na poziomie od niskiego do braku. Mogą występować aromaty ziół/przypraw(gruit). Owocowe, estrowe aromaty na średnim poziomie, pochodzą zarówno z zastosowania górnej fermentacji jak i ze słodów karmelowych. Brak DMS czy diacetylu.

Wygląd:

Barwa od złotej do ciemno miedzianej. Od klarownego do mętnego. Piana trwała, wysoka, drobno pęcherzykowa biała lub lekko zabarwiona.

 Smak:

Podobnie jak w aromacie, pojawiają się estry wynikające z fermentacji i pochodzące od słodów smaki zbożowe, chlebowe, tostowe a w ciemniejszych wersjach przypiekane. Może pojawiać się posmak wędzonki, dymu. Balans zdecydowanie w kierunku słodowym. Piwo jednak nie może być mdłe, goryczka chmielowa lub przyprawowa równoważy słodowość. Smak chmielu na niskim poziomie. Pojawiać się mogą zioła/przyprawy(gruit) stosowane zamiennie z chmielem. Brak DMS czy diacetylu.

 Tekstura:

Wysycenie średnie. Mimo niskiego ekstraktu początkowego pełnia smaku zachowana dzięki bogatemu zasypowi i cukrom resztkowym. Pszenica i owies w zasypie gwarantuje kremowość i gładkość.

 Ogólne wrażenie:

Bursztynowo-miedziane, lekkie i orzeźwiające ale o złożonym słodowym profilu.

 

Komentarz:

Jest to piwo, które pije się świeże (nawet 2 tygodnie od rozlewu). Powinno być sycące i orzeźwiające. Piwo robione z surowców, które pozostały po sezonie piwowarskim, więc skład może być zróżnicowany. Dopuszcza się zioła/przyprawy(gruit), miód i wędzone słody. Żaden element nie powinien dominować, musi być zachowany balans.

 Surowce:

Słody z jęczmienia, pszenicy, owsa, żyta. Słody z warmińskiego zboża często suszone w prymitywnych warunkach mogły być lekko wędzone/dymione i niezbyt jasne. Chmiel z miejscowych chmielników. Drożdże górnej fermentacji. Woda źródlana. Mogły pojawiać się zamienniki chmielu (gruit) i inne dodatki wedle fantazji piwowara: miód, przyprawy.

Podobne style:

Blond Ale, Mild, Roggen, Saison, Biere de Garde.