Belgian Pale Ale – opis stylu

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 12 – 13,25 Plato (1.048 – 1.054 SG)

Ekstrakt końcowy: 2,5 – 3,5 Plato (1.010 – 1.014 SG)

Goryczka: 20 – 30 IBU

Barwa: 8 – 14 SRM (16 – 28 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 4.8 – 5.5%

Aromat:

Umiarkowany słodowy aromat, który może być kombinacją nut tostowych, biszkoptowych lub orzechowych oraz możliwa jest też odrobina karmelu i miodu. Owocowość średnia do średnio wysokiej o pomarańczowym lub gruszkowym charakterze. Nuty chmielowe od niskich do średnich (przyprawowe, ziołowe lub kwiatowe) opcjonalnie mieszające się w tle z pieprzowymi i przyprawowymi fenolami. Charakteru chmielowego w balansie jest mniej niż słodowego i owocowego.  

 

Wygląd: 

Kolor od bursztynowego do miedzianego. Bardzo dobra klarowność. Kremowa, wysoka, biała piana , która opada szybciej niż w innych piwach belgijskich.

 

Smak:

Na początku ma delikatny, gładki i umiarkowanie słodowy smak o zmiennym profilu nut tostowych, biszkoptowych, orzechowych, karmelowych i/lub miodowych. Owocowość średnia do średnio wysokiej o pomarańczowym lub gruszkowym charakterze. Względnie lekki (średnio-niski do niskiego) przyprawowy, ziołowy lub kwiatowy charakter chmielowy. Chmielowa goryczka jest od średnio niskiej do średnio wysokiej i opcjonalnie wzmocniona małą lub bardzo małą ilością pieprzowych fenoli. Finisz od wytrawnego do zbalansowanego z wyczuwalną chmielowością w posmaku w tych bardziej wytrawnych. Całość dobrze zbalansowana bez żadnego wyróżniającego się intensywnością elementu. Słodowość i owocowość są bardziej na początku a goryczkowy i wytrawny charakter ujawniająca się po czasie.   

 

Tekstura:

Treściwość średnio lekka do średniej, gładkie na podniebieniu. Poziom alkoholu jest przytłumiony i rozgrzewanie powinno być bardzo niskie jeśli w ogóle występuje. Wysycenie średnie do średnio wysokiego.

Ogólne wrażenia: 

Umiarkowanie słodowe, lekko owocowe, pijalne belgijskie piwo górnej fermentacji o miedzianym kolorze, które jest mniej agresywne w smaku niż inne belgijskie piwa. Słodowy charakter może być lekko biszkoptowy z delikatnymi tostowymi, miodowymi lub karmelowymi nutami. Owocowy charakter jest wyczuwalny i uzupełnia słodowość. Poziom goryczy jest na ogół umiarkowany ale może wydawać się nie aż tak wysoki ze względu na słodowy profil.

Komentarz: 

Najczęściej spotykane we flamandzkich prowincjach Antwerpii i Brabancji. Jest to piwo codzienne (Kategoria I). Porównując z mocniejszymi alkoholowo kuzynami Kategorii S, są to pijalne, belgijskie piwa sesyjne. Nic tu nie powinno być uwydatnione lub dominujące, kluczowy jest balans. Charakter drożdżowy jest tu bardziej subtelny niż w innych belgijskich piwach z owocowością podpartą chmielem.

Surowce: 

Podstawą zasypu jest słód pilzneński i pale ale wraz z (cara) wiedeńskim i monachijskim słodem nadającymi koloru, treściwości i złożoności. Cukier przeważnie nie jest używany gdyż wysoka gęstość początkowa nie jest pożądana. Powszechnie stosowane są  szlachetne odmiany chmieli takich jak Styrian Goldings, East Kent Goldings lub Fuggles. Drożdże produkujące umiarkowane ilości fenoli są często używane, ale temperatura fermentacji powinna być utrzymana na umiarkowanym poziomie aby ograniczyć ten charakter.

 

Porównanie stylów: 

Dość podobne do angielskich, jasnych piw górnej fermentacji (kategoria Strong Bitter), zazwyczaj jednak o nieco innym charakterze drożdżowym i z bardziej złożonym profilu słodowym. Ma jednak mniej drożdżowy character niż wiele innych piw belgijskich.

Komercyjne przykłady:

 De Koninck, De Ryck Special, Palm Dobble, Palm Speciale