Rosanke
opis stylu na potrzeby Warmińskiego Konkursu Piw Domowych 2016
Historia:
Jest to tradycyjne piwo Warmińskich chłopów. Warzone było latem w browarach dworskich z myślą o żniwach. Dlatego miało być treściwe, orzeźwiające i sycące. Użyte powinny być rodzime surowce! Historia tego piwa sięga XVII w., popadło w zapomnienie w okresie rozwoju i mechanizacji browarów.
Parametry:
Gęstość początkowa: 10 – 11 ‘Blg
Gęstość końcowa: 2 – 4 ‘Blg
Alkohol objętościowo: 3-4,5% alk.
Goryczka: 10 – 40 IBU
Barwa: 5 – 25 SRM
Aromat:
Słodki słodowy aromat chlebowy, zbożowy, tostowy – pochodzący z zastosowania w zasypie różnych zbóż o różnym stopniu karmelizacji. Lekki kwaskowy aromat pochodzący od pszenicy jest akceptowalny. Mogą pojawiać się fenole – pochodzące od wędzonych/dymionych słodów. Chmielowy aromat na poziomie od niskiego do braku. Mogą występować aromaty rodzimych ziół/przypraw(gruit). Owocowe, estrowe aromaty na średnim poziomie, pochodzą zarówno z zastosowania górnej fermentacji jak i ze słodów karmelowych. Brak DMS czy diacetylu.
Wygląd:
Barwa od złotej do ciemno miedzianej. Od klarownego do mętnego. Piana trwała, wysoka, drobno pęcherzykowa biała lub lekko zabarwiona.
Smak:
Podobnie jak w aromacie, pojawiają się estry wynikające z fermentacji i pochodzące od słodów smaki zbożowe, chlebowe, tostowe a w ciemniejszych wersjach przypiekane. Może pojawiać się posmak wędzonki, dymu. Balans zdecydowanie w kierunku słodowym. Piwo jednak nie może być mdłe, goryczka chmielowa lub przyprawowa równoważy słodowość. Smak chmielu na niskim poziomie. Pojawiać się mogą zioła/przyprawy(gruit) stosowane zamiennie z chmielem. Brak DMS czy diacetylu.
Tekstura:
Wysycenie średnie do niskie. Mimo niskiego ekstraktu początkowego pełnia smaku zachowana dzięki bogatemu zasypowi i cukrom resztkowym. Pszenica i owies w zasypie gwarantuje kremowość i gładkość.
Ogólne wrażenie:
Bursztynowo-miedziane, lekkie i orzeźwiające ale o złożonym słodowym profilu i ziołowym charakterze.
Komentarz:
Jest to piwo, które pije się świeże (nawet 2 tygodnie od rozlewu). Powinno być sycące i orzeźwiające. Piwo robione z surowców, które pozostały po sezonie piwowarskim, więc skład może być zróżnicowany. Dopuszcza się zioła/przyprawy(gruit), miód i wędzone słody. Żaden element nie powinien dominować, musi być zachowany balans.
Surowce:
Słody z jęczmienia, pszenicy, owsa, żyta. Słody z warmińskiego zboża często suszone w prymitywnych warunkach mogły być lekko wędzone/dymione i niezbyt jasne. Surowce niesłodowane – zboża, perz itp. Chmiel z miejscowych chmielników. Drożdże górnej fermentacji. Woda źródlana. Mogły pojawiać się zamienniki chmielu w postaci ziół i przypraw rodzimego pochodzenia (nie lawenda!).