Porter Angielski – opis stylu na V Warmiński Konkurs Piw Domowych – edycja 2017


Porter Angielski – opis stylu

Ogólne wrażenia: Umiarkowanie mocne, brązowe piwo o umiarkowanym palonym charakterze i goryczce. Może mieć wiele różnych palonych nut, na ogół bez przypalonych cech i często ma czekoladowo-karmelowo-słodowy profil.

Aromat: Umiarkowany do umiarkowanie niskiego aromat chlebowy, biszkoptowy i tostowy z łagodną palonością, i może mieć cechy czekoladowe. Może również wykazywać jakieś wspierające niepalone nuty słodowe (karmelowe, orzechowe, toffi i słodkie). Może mieć kwiatowy i ziemisty aromat chmielu nawet do umiarkowanego poziomu. Estry owocowe od umiarkowanych do żadnych. Dwuacetyl od niskiego do całkowitego braku.  

Wygląd: Kolor od jasnego do ciemnego brązu, często z rubinowymi refleksami przy patrzeniu pod światło. Dobra klarowność, chociaż może podchodzić pod opalizujące. Piana umiarkowana, biaława do jasno brązowej o dobrym do bardzo dobrym utrzymywaniu.

Smak: Umiarkowanie chlebowo, biszkoptowo i tostowo słodowy smak z palonością od łagodnej do umiarkowanej (najczęściej z czekoladowym charakterem) i często ze znacznym karmelowym, toffi i/lub orzechowym charakterem. Może mieć inne, drugoplanowe smaki jak kawa, lukrecja, herbatniki lub tosty do wsparcia głównego smaku. Nie powinien mieć smaków znacznie spalonych lub gryzącej paloności, chociaż niewielka ich ilość może wnieść złożoność gorzkiej czekolady. Ziemisty lub kwiatowy smak chmielu od umiarkowanego do żadnego. Chmielowa goryczka średnio-niska do średniej i wpływa na balans, który może być od lekko słodowego do lekko goryczkowego. Najczęściej dobrze odfermentowane, chciaż może być trochę słodkawe. Dwuacetyl od umiarkowanie niskiego do żadnego. Estry owocowe od umiarkowanych do niskich.

Tekstura: Treściwość średnio niska do średniej. Wysycenie umiarkowanie niskie do umiarkowanie wysokiego. Lekka kremowa tekstura do umiarkowanej.

Komentarz: Ten opis dotyczy współczesnej wersji English porteru a nie każdej możliwej wariacji na przestrzeni lat w wszystkich regionach gdzie to piwo istniało. Historyczne odtworzenia powinny być zgłaszane do kategorii historycznych z odpowiednim opisem profilu piwa. Współczesne rzemieślnicze przykłady w Wielkiej Brytanii są większe i bardziej chmielowe.

Historia: Pochodzi z Londynu sprzed około 300 lat, porter ewoluował z wcześniejszego, słodkiego Browna, który był w tamtym czasie popularny. Zmieniał się wiele razy dzięki rozwojowi technologii i składników oraz preferencji konsumentów, które napędzały te zmiany. Stał się bardzo popularny, powszechnie eksportowany w XIX wieku po czym popularność spadła w okolicach Pierwszej Wojny Światowej i styl zaniknął w latach 50tych XX wieku. Został ponownie wprowadzony w połowie lat 70tych z początkiem ery piwa rzemieślniczego.

Nazwa mówi, że pochodzi ze swojej popularności wśród londyńskiej klasy robotniczej trudniącej się różnymi pracami załadunkowymi w trakcie dnia.  Rodzic różnych regionalnych interpretacji na przestrzeni lat i poprzednik wszystkich stoutów (które były oryginalnie nazywane “stout porters”). Nie ma historycznego połączenia lub związku pomiędzy Mildem a Porterem.

Surowce: Zasyp zróżnicowany, ale coś nadające ciemny kolor jest zawsze dodawane. Czekoladowe lub inne ciemne palone słody, słód karmelowy, cukier browarniczy i tym podobne są powszechnie stosowane. W porterach typu londyńskiego często wykorzystywany jest słód brown do nadania charakterystycznego smaku.

Porównanie stylów: Różni się od amerykańskiego porteru ponieważ najczęściej jest delikatniejszy, słodszy, ma więcej posmaków karmelowych, głębsze odfermentowanie i najczęściej mniej alkoholu. Amerykański porter będzie miał też zazwyczaj więcej chmielowego charakteru. Bardziej treściwe i palone niż brytyjski Brown Ale. Większy ekstrakt niż Dark Mild.

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 10 – 13 Plato (1.040 – 1.052 SG)

Goryczka: 18 – 35 IBU

Ekstrakt końcowy: 2 – 3,5 Plato (1.008 – 1.013 SG)

Barwa: 20 – 30 SRM (40 – 60 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 4.0 – 5.4%

Komercyjne przykłady: Burton Bridge Burton Porter, Fuller’s London Porter, Nethergate Old Growler Porter, RCH Old Slug Porter, Samuel Smith Taddy Porter

 

One thought on “Porter Angielski – opis stylu na V Warmiński Konkurs Piw Domowych – edycja 2017

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *